Nauka pisania – jak pomóc dziecku?
- Mamatu
- Dla mam karmiących piersią

Umiejętność pisania jest podstawową umiejętnością każdego człowieka. Już w przedszkolu dzieci zaczynają pisać proste literki, nieraz składając je w swoje imię. Jednak nauka pisania nie jest wcale prosta. Wymaga skupienia i ćwiczenia, by z czasem pismo było coraz wyraźniejsze i ładniejsze. Jest sposób, by pomóc dziecku w opanowaniu tej sztuki. Co ciekawe, wcale nie ma związku z papierem i długopisem.
Sprawne panowanie nad długopisem i ołówkiem jest zależne od silnych mięśni tułowia i górnej części ciała w ogóle. Dlatego dobrze jest zadbać o to by nasza pociecha spędzała sporą ilość czasu na świeżym powietrzu. Obecnie dzieci dużo siedzą przed telewizorem i komputerem. Nie wzmacniają swoich mięśni, co prowadzi do kłopotów, kiedy trzeba do ręki wziąć długopis. Aby poprawić sprawność motoryczną, zacznijmy od wzmocnienia głównych grup mięśni.
Przystępując do nauki pisania, dziecko powinno mieć sprawną motorykę wizualną i percepcję wzrokową. Powinno mieć też dobrą sprawność motoryczną, kontrolę nad tułowiem oraz stabilne ramiona. Dopiero panując nad swoim ciałem, może w pełni cieszyć się nauką pisania. Bez tego szybko zniechęci się i sfrustruje przez brak postępów.
Warto od początku nauki pisania skupić się na pracy nad ładnym i równym pismem. Formowanie równych liter, odstępów między nimi, odpowiedniej wielkości liter powinno być ważnym elementem lekcji pisania. Jeśli maluch od razu skupi się na wyglądzie pisanych wyrazów, zaoszczędzi nam to mnóstwa pracy w przyszłości.
Podstawą w nauce pisania, ale i podczas rysowania, jest odpowiedni chwyt długopisu, ołówka czy kredki
Jeśli dziecko nabierze złych nawyków na tym polu, możemy mieć spore problemy z nauczeniem poprawnego trzymania. Warto dawać dziecku jak najmniejsze kredki świecowe lub bardzo krótkie ołówkowe, utemperowane przez lata. Wymusi to złapanie ich kciukiem i palcem wskazującym. Dobrą zabawą jest metoda "skarpetkowa". Należy wyciąć w skarpetce dwie dziurki, tak, by po nałożeniu na rękę dziecka, przełożyło przez nie kciuk i palec wskazujący. Reszta palców zostaje w środku i odpoczywa.