Spis treści:
Dziecko a obowiązki względem psa
Pies dla dziecka - za i przeciw
Jak przygotować mieszkanie
Najlepsze rasy psów dla dzieci
Opieka nad psem
Czym karmić psa?
Pies to nie zabawka, czyli dziecko a obowiązki
Popularny slogan „zwierzę to nie zabawka” powinien być naszym pierwszym kryterium. Jeśli kierujemy się jedynie chęcią zaspokojenia pragnień dziecka, to powinniśmy przemyśleć temat jeszcze raz. Musimy pamiętać, że oprócz miłego futerka, fajnej zabawy i śmiesznych sytuacji, razem ze zwierzakiem dostajemy masę obowiązków. Warto zacząć ich naukę na długo przed przyprowadzeniem do domu puchatej kulki. Wczesne wstawanie, chodzenie na spacer z pustą smyczą, mycie miseczek czy czyszczenie kuwety. Jeśli nasza pociecha nie jest gotowa, rozmyśli się podczas symulowanych obowiązków i zostawi je kochanym rodzicom. Jeśli nie straci zapału - świetnie! Jednak musimy liczyć się z tym, że w pewnym momencie ekscytacja zwierzakiem spadnie, na dworze będzie zimno, lekcje same się nie zrobią… Wtedy to rodzic musi zająć się pupilem. Niezależnie od naszej decyzji, warto jednak pamiętać ile korzyści płynie z posiadania zwierzaka. Dziecko uczy się odpowiedzialności i systematyczności, wyrabia w sobie empatię i wrażliwość. Pies zachęca do biegania, kot do zabawy w domu. Na akwarium czy klatkę z ulubieńcem można patrzeć godzinami zapominając o komputerze czy telewizorze. Jeśli jednak, mimo szczerych chęci, nie możecie pozwolić sobie na zwierzaka, nic straconego! Odwiedzajcie rodzinę i przyjaciół, u których są zwierzęta, chodźcie do zoo, na spacery przyrodnicze do lasu. Obserwujcie ptaki, mrówki, wiewiórki. Między dzieckiem i zwierzęciem nieraz powstaje bardzo silna więź. Często przeradza się ona w przyjaźń, o której nasze dziecko będzie pamiętało przez całe życie. Również kiedy samo, jako rodzic, stanie przed kwestią przyjęcia zwierzaka w domu.
Czy pies dla dziecka to dobra decyzja? Plusy i minusy posiadania psa
Warto stworzyć listę „za i „przeciw”, która ułatwi jej podjęcie. Co powinno się na niej znaleźć?
Pies to obowiązek
Czas, jaki możemy poświecić nowemu lokatorowi to bardzo ważna kwestia. Biorąc pod swój dach psa, musimy pamiętać, że wymaga on naszej uwagi i poświęcenia mu swojego cennego czasu i energii. Nie zapominajmy, że psiak musi wyjść co najmniej trzy razy dziennie na dwór. Nie chodzi tu o pięciominutowe wyjścia jedynie dla załatwienia potrzeb fizjologicznych. Zwierzak musi mieć możliwość wybiegania się, pobawienia z opiekunem, obwąchania drzew i słupków. Żeby pies był szczęśliwy, musi czuć nasze zainteresowanie i móc spędzać z nami sporo czasu. Długie, samotne godziny w zamkniętym mieszkaniu mogą doprowadzić do tego, że zwierzak z nudów zacznie demolować mieszkanie. Gdy do tego dojdzie, będziemy mogli mieć pretensje jedynie do samych siebie. Najczęściej jednak kończy się to nerwami, krzykami i planem „oddania psa w dobre ręce”. Oczywiście są rasy, które lepiej znoszą chwile samotności, jednak pies to zwierze stadne, które potrzebuje mieć swoich ludzi blisko. Dla osób, które spędzają więcej czasu poza domem, będzie więc lepszy kot, który sam organizuje sobie dzień. Nie ma potrzeby wychodzenia na dwór i nie odczuwa tak dotkliwie rozstań.Jaka rasa psa dla dziecka?
To, na jaką rasę psa się zdecydujemy, powinno zależeć również od tego, jak dużym mieszkaniem dysponujemy. Duże psy, czy psy z ras pracujących, potrzebują więcej miejsca. Już samo posłanie takiego psiaka jest duże, dobrze więc sprawdzić, czy będziemy mieli je gdzie umieścić. Do tego dochodzą miski, kilka zabawek… to wszystko zajmuje przestrzeń. Upewnijmy się więc, ile jej możemy oddać nowemu pupilowi. Jeśli mieszkamy w domu, możemy śmiało myśleć o większym psie. Jeśli natomiast nasz metraż jest niewielki, jest wiele małych i średnich ras do wyboru.Dziecko a alergia na psią sierść
Alergia na psa to poważna sprawa. Jeśli ktokolwiek w domu jest uczulony, nie wolno tego faktu bagatelizować. Ostra alergia może prowadzić do trudności z oddychaniem, więc jest to sprawa poważna. W takim wypadku niestety należy zrezygnować z psa w domu. Istnieją oczywiście rasy, które nazywane są rasami hipoalergicznymi. Jest to jednak nazwa nadana na wyrost. Wbrew krążącym opiniom, że uczulają psy z sierścią, te z włosem nie uczulają wcale mniej. Prawda jest taka, że alergeny znajdujące się na skórze psa są takie same u tego z włosem jak i z sierścią. Włos po prostu mniej wypada, więc alergeny się tak nie rozprzestrzeniają. Pamiętajmy też, że alergeny występują, przede wszystkim, w ślinie, a tą ma przecież każdy pies. Alergie, jak większość chorób, mają jednak różne natężenie. Jeśli więc któryś z domowników na psa reaguje lekkim nieżytem nosa, a chęci są większe niż kłopoty z tym związane, to można wybrać psa z ras polecanych alergikom. Do tych ras należą: yorki, pudle, basenji, grzywacze chińskie, maltańczyki, foksterier szorstkowłosy, gryfonik, czy nagi pies peruwiański.Przed przyjęciem psa do domu. Szczeniak czy dorosły?
W zależności od wieku psa, dobrze jest rozpatrzyć jego wkład w opiekę nad zwierzęciem. Szczególnie, jeśli to właśnie z jego prośby ma się on pojawić w naszym domu. Starsze dzieci chętnie proszą o psa, jednak kiedy przychodzi do obowiązków, zwyczajnie przestaje im zależeć. Pies to w końcu nie tylko towarzysz zabaw, ale i członek rodziny, którym trzeba się zająć. Codzienne spacery to najczęstszy temat sporów. Z psiakiem trzeba wyjść niezależnie od pory roku, temperatury, pory dnia i tego, co akurat ciekawego mamy do zrobienia. Jeśli więc latorośl bardzo namawia na psa, zróbmy jej test z odpowiedzialności. W tym celu świetnie się sprawdza tradycyjne wychodzenie z pustą smyczą. Lub nawet butelką wody mineralnej czy innym przedmiotem. Symbol naszego psa musi być trzy razy dziennie na spacerze, oczywiście o konkretnych porach i na odpowiednią ilość czasu. Musi mieć zapewniony czas zabawy w domu, a jako szczenię może nawet popiskiwać w nocy. To, jak bardzo nasz „niby pies” będzie czasochłonny, zależy tylko od rodziców. Taki test może trwać tydzień, dwa lub miesiąc. Jeśli pociecha nie zrezygnuje ze swojej chęci posiadania psa i wytrwa w obowiązkach, można śmiało brać psa pod swój dach.Dzieci a zwierzaki domowe - empatia
Kolejną cechą, jaką powinno posiadać dziecko, jeśli ma opiekować się zwierzęciem, to empatia. Tę cechę charakteru wyrabiają w dziecku rodzice. Maluch od początku powinien mieć wpajaną wiedzę o tym, że zwierzęta czują ból, bywają smutne, tęsknią i mają potrzeby. Odpowiednie wychowanie sprawia, że nawet kilkulatek wie, że nie można psa ciągnąć za ogon i kopać. Taki maluch, choć jeszcze sam nie wyjdzie na spacer, w domu będzie wspaniałym towarzyszem zabaw dla psa i stworzy z nim duet przyjaciół na lata.Ile kosztuje utrzymanie psa?
Kiedy już będziemy mieli pewność, że nie ma przeszkód, aby w naszym domu zagościł pies, pozostaje kwestia pieniędzy. To, czy w ogóle stać nas na psa to kwestia bardzo ważna, być może nawet powinna znaleźć się na początku tej listy. Jeżeli marzymy o konkretnej rasie, musimy liczyć się z wydatkiem rzędu kliku tysięcy. Ceny szczeniąt popularnych ras zaczynają się od około 2000 zł i rosną. Oczywiście w internecie reklamuje się wielu „hodowców”, którzy chętnie sprzedają pieski za ułamek tej ceny. Jednak zawsze należy brać psy z hodowli, które są zarejestrowane w Związku Kynologicznym. Pseudo hodowle to miejsca, gdzie psy są traktowane w bardzo zły sposób. Suki mają miot za miotem, co wyniszcza ich organizm. Często stosowany jest chów wsobny, czyli rozmnażanie zwierząt ze sobą spokrewnionych. Poza tym szczenięta mogą mieć wiele wad genetycznych, bo ich rodzice nie mają badań wykluczających wadliwe geny. To wszystko sprawia, że nasz piesek może mieć krótkie i trudne życie, a my stracimy przyjaciela i chęć przygarnięcia kolejnego psa. Jeśli nie stać nas na psa rasowego, zawsze możemy zaadoptować pieska ze schroniska. Taki psiak będzie nam wdzięczny do końca życia. Bez obaw, w schronisku również możemy znaleźć szczenię, jeśli bardzo nam na tym zależy. Niezależnie jednak od tego, skąd będzie pochodził nasz pupil, na jego pojawieniu w domu wydatki się nie kończą. Wręcz przeciwnie, należy wziąć pod uwagę, że wydatki na niego trzeba wpisać w comiesięczny budżet. Pies musi przecież jeść odpowiednią, wysokiej jakości, zbilansowaną karmę. Musimy zapewnić mu regularne wizyty u weterynarza na szczepienia i odrobaczenia, oraz na te nieprzewidziane nagłe wypadki. Poza tym psiak musi mieć swoje posłanie, miski, zabawki, smycz, obrożę, środki czystości. Niektóre rasy wymagają też regularnego strzyżenia. Jeśli chcemy psa przewozić samochodem, niezbędny będzie transporter. Do tego dochodzą wszelkie zniszczenia w mieszkaniu, jakie powoduje zwykle szczeniak: obgryzione tapety, listwy, nogi stołów i krzeseł, pogryzione buty czy zabawki dziecka. Buty i zabawki możemy ochronić kładąc je poza zasięgiem psich zębów. Zminimalizujemy też straty, jeśli poświęcimy psiakowi sporo czasu, oraz dając mu do gryzienia odpowiednie, psie zabawki.
Jak przygotować mieszkanie na przyjęcie psa?
Jak już wspomnieliśmy w poprzednim punkcie, odpowiednie działania, mogą uchronić nas przed sporymi stratami i wydatkami. Jeśli więc nie chcemy kupować nowych butów, dobrze jest je chować przed psimi zębami. To dotyczy każdego przedmiotu, który pies może uznać za atrakcyjny do gryzienia. Jeśli nie chcemy, żeby pies miał stały dostęp do pewnych pomieszczeń, takich jak salon czy kuchnia, a nie mamy do nich drzwi, możemy zastosować bramkę rozporową. Dokładnie taką samą, jaką stosuje się w przypadku małych dzieci. W miarę jak pies rośnie, szczególnie jeśli należy do większych ras, dobrze jest edytować niektóre ustawienia. Bramka może już go nie zatrzymać, więc jeśli nie zmieniliśmy zdania, co do wpuszczania psa do tych pomieszczeń, lepiej kupić wyższą, lub pomyśleć o innym sposobie zabezpieczenia. Pamiętajmy też, że to co leży na blatach kuchennych, stołach czy półkach należy do psa, jeśli ten do tego dosięgnie ;) Dobrze jest więc nie zostawiać w tych miejscach przedmiotów, które nie powinny znaleźć się w psim pysku. Najlepszym rozwiązaniem wszelkich kłopotów z dyscypliną, jest oczywiście szkolenie. Poświęcenie czasu na nauczenia psa, czego mu nie wolno, pozwoli na zrezygnowanie z wielu uciążliwych środków ostrożności. W mieszkaniu należy też wydzielić miejsce dla psa, w którym znajdzie się jego posłanie i miski. Legowisko jest dla zwierzęcia jego oazą spokoju. Kiedy tam leży, nic nie powinno mu przeszkadzać. Powinno więc znaleźć się w takim miejscu, gdzie pies będzie mógł spokojnie odpoczywać.
Jaką rasę psa wybrać? Rasy psów dla dzieci
Po tym, jak już podejmiemy decyzję o powiększeniu rodziny, przychodzi czas na wybór rasy, która najlepiej sprawdzi się w naszym wypadku. Poza metrażem i czasem, jaki jesteśmy w stanie poświęcić psu, istotne jest również to, jakimi ludźmi jesteśmy. No i, przede wszystkim, należy pamiętać, że nasz wybór powinien paść na rasę, która nadaje się do domu, w którym są dzieci.
Do psów, które najlepiej „dogadują się” z dziećmi należą:
Golden retriver:
te psy to idealni towarzysze dla całej rodziny. Łagodne, pozytywnie nastawione do świata, z natury wieczne szczeniaki. Łatwo się zaprzyjaźniają zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Należy jednak wziąć pod uwagę, że są to psy sporych rozmiarów i bardzo aktywne. Będą więc idealne do domu z ogrodem, lub do większego mieszkania. Należy im też zapewnić sporą dawkę ruchu i zabawy. Będą idealnymi kompanami pieszych wycieczek, przebieżek, czy zabaw w ogrodzie. Długa sierść tego psiaka wymaga regularnego czesania, inaczej znajdziemy ją w każdym kącie.
Bokser:
to kolejny, większy pies, idealny do rodzin z dziećmi. Boksery są bardzo cierpliwe i wytrzymują dzielnie zabawy nawet z małymi dziećmi. Mają masę energii, więc zabawy mogą trwać bez końca. Boksery bardzo mocno przywiązują się do swojej rodziny i są w stosunku do niej opiekuńcze, chętnie bronią przed obcymi. Jeśli jesteśmy w stanie zapewnić bokserowi dużo ruchu, to odwdzięczy nam się miłością z nawiązką. Sierść boksera jest króciutka, więc nie wymaga częstego czesania.
Border collie:
ta rasa to psy idealne dla rodzin, które mało czasu spędzają na kanapie. Uwielbiają ruch i zabawę, a ponad wszystko kochają uczyć się nowych sztuczek. Psy tej rasy są niezwykle inteligentne, posłuszne i oddane opiekunowi. Wszelkie formy zabawy angażują je do reszty. Sierść tych psów ma różną długość, można więc dobrać idealną dla swoich potrzeb.
Buldożek francuski:
ta rasa jest obecnie bardzo popularna, każdy chyba zna tą uśmiechniętą mordkę. Buldożki to pieski niewielkie, idealne do mieszkania. Nie wymagają też długich i intensywnych spacerów. Są wesołe, towarzyskie i łagodne, dobrze też dogadują się z innymi zwierzętami. Mają króciutką sierść, której pielęgnacja nie pochłania czasu.
Yorkshire terier:
te małe, wesołe pieski są częstym wyborem rodzin, które mieszkają w niewielkich mieszkaniach. Ich aparycja pluszowej zabawki sprawia, że dzieci błyskawicznie się w nich zakochują. Jednak należy pamiętać, że są to zwierzątka delikatne, nie nadają się więc dla malutkich i niedelikatnych brzdąców. Zanim york, lub inny pies malej rasy, pojawi się w naszym domu, należy wpoić dzieciom odpowiednie podejście. Te pieski są idealne dla osób, które lubią zajmować się wyglądem psa. Ich włos wymaga czesania i strzyżenia, a wybór psich uczesań dla tej rasy jest spory.
Bichon frise:
kolejny przedstawiciel małych ras, które wyglądają jak puchate maskotki. Ten biały jak owieczka piesek zawsze wywoła uśmiech na twarzy. Pieski te często wybierane są do dogoterapii przy małych dzieciach, uwielbiają maluchy z wzajemnością. Są niezwykle uczuciowe, bardzo lubią się przytulać. Pieski te dopasowują swój temperament do rodziny, mogą więc wylegiwać się na kanapie, ale i biegać po łąkach za swoimi opiekunami.
Opieka nad psem – z czym się wiąże?
Pies to nie tylko fajna zabawa i świetny pomysł na prezent dla dziecka. To członek rodziny, którego pojawienie się w domu, niesie za sobą pewne obowiązki. To, co zwykle sprawia, że zaczynają się kłótnie związane z psem, to spacery. To właśnie o to, kto teraz musi wziąć zwierzaka na dwór jest najwięcej sprzeczek. A to przecież jeden z najprzyjemniejszych obowiązków, jakie wiążą się z obecnością psa w domu. Może właśnie w tym tkwi problem, że podchodzimy do tej czynności jak do przykrego obowiązku. Warto to zmienić i wprowadzić w nudne wyjścia dookoła bloku kilka zmian. Znajdźmy miejsce, w którym nasz pies pobiega bez smyczy, może w pobliżu jest plac dla psów? Nauczmy psiaka aportować i porzucajmy mu piłkę lub frisbee. Przeprowadźmy trening z pysznymi nagrodami i patrzmy jak nasz mądry przyjaciel uczy się kolejnych rzeczy. Spacer to nie tylko czekanie, aż nasz psiak załatwi swoje potrzeby. To świetna zabawa i czas tylko dla nas.
Skoro jesteśmy przy temacie spacerów, nie może zabraknąć tematu sprzątania po swoim pupilu. Choć powinna to być sprawa naturalna, nadal często widzi się osoby, które mając psa na smyczy, pozwalają mu załatwić się na trawniku lub, co gorsza, chodniku, a następnie odchodzą jak gdyby nigdy nic. Sprzątanie po swoim psie to obowiązek opiekuna, którego nie można lekceważyć. Z pewnością nie raz zdarzyło nam się wdepnąć w psią kupę, lub zauważyć ją zaraz obok naszego koca piknikowego. Nie jest to nic przyjemnego, prawda? Dlatego dobrze jest samemu sprzątać po swoim psie i przypominać o tym innym opiekunom czworonogów. Jeśli każdy przyłoży się do tego obowiązku, nasze trawniki i chodniki będą w dużo lepszym stanie, a dzieci będą mogły spokojnie biegać po trawie przed blokiem.
Dieta dla psa, czyl czym karmić czworonoga?
Kolejną ważną sprawą jest odpowiednie żywienie psa. Na dietę zwierzęcia powinny się składać wszelkie, niezbędne mu składniki i witaminy. A te najlepiej dostarczyć mu w wysokiej jakości, zbilansowanej suchej karmie. Pokarm dla psów jest zróżnicowany pod względem tego, czy trafi do żołądka szczeniaka, psa dorosłego czy seniora. Nie bez wpływu jest też fakt, czy pies przeszedł zabieg sterylizacji. Są też karmy przeznaczone konkretnie dla danej rasy. Nasz domowy obiad nie tylko nie dostarczy psu odpowiednich składników odżywczych, ale może mu bardzo zaszkodzić. Mięso na naszym talerzu jest często mocno przyprawione, zawiera też sporo soli, nie wspominając już o tłustej panierce na kotletach. Nie dawajmy więc psu resztek ze swojego stołu. Jeśli chcemy dać psu coś wyjątkowego, niech to będzie kawałek chudego mięsa, bez przypraw, surowy (jeśli znamy pochodzenie mięsa i jesteśmy pewni jego najwyższej jakości) lub ugotowany. Pies musi też zawsze mieć w misce świeżą wodę, którą szybko ugasi pragnienie.
