Każdy rodzic, nawet ten o najbardziej spokojnym i zrównoważonym usposobieniu, znajdzie się kiedyś w sytuacji, kiedy jego nerwy zostaną wystawione na próbę. Nieraz będą u kresu wytrzymałości. Zdarzy się, że puszczą i damy się ponieść emocjom. To nic złego, negatywne emocje również są częścią ludzkiej natury. Można jednak nad nimi zapanować, aby złość nie wpływała na nasze relacje z dziećmi.
Nic tak nie sprzyja nerwom, jak brak organizacji. Dlatego, kiedy zostaje się rodzicem, warto nauczyć się dobrego planowania. Tyczy się to wielu codziennych spraw. Poranne szykowanie się do pracy, do przedszkola czy szkoły, większe zakupy czy wakacje. Każda z tych spraw pójdzie łatwiej i bez nerwówki, jeśli wcześniej pomyślimy o tym, jak najlepiej się do tego zabrać.
Często natłok obowiązków lub nawet spraw, które chcemy zrobić, skutkuje tym, że jesteśmy zmęczeni i źli.
Dlatego najlepiej jest zaczynać i kończyć jedną rzecz na raz. Dzięki temu na pewno doprowadzimy sprawę do końca. W dodatku zrobimy to dobrze. Pamiętajmy też, że jako rodzina, jesteśmy jedną drużyną. Dlatego dzielmy obowiązki między sobą, a przyjemnościami cieszmy się razem.
Kiedy dziecko czegoś bardzo chce, potrafi być bardzo przekonujące. Czasami jednak jego sposób na osiągnięcie celu sprawia, że rodzicowi puszczają nerwy. Najlepszym sposobem na zrozumienie malucha, jest postawienie się na jego miejscu. Być może przypomnimy sobie jak to było, kiedy buty identyczne jak koleżanki, były najważniejszą sprawą na świecie. Jeśli nawet, z jakiegoś powodu, nie będziemy mogli spełnić prośby dziecka, łatwiej nam będzie w spokojny sposób wytłumaczyć pociesze swoją decyzję.
Kiedy czujemy, że nasze nerwy są na skraju wytrzymałości, warto pomyśleć o tym, jak obecna sytuacja będzie wyglądała za godzinę. Czerpiąc z doświadczenia, zwykle jest tak, że po tym okresie, niemal nie pamięta się o burzy, która przeszła. Jeśli jednak puszczą nam nerwy, będziemy tego żałować o wiele dłużej. Cierpliwość to również sposób, żeby pokazać dziecku swoją miłość. W dodatku wraca do nas, ponieważ maluch wychowywany w spokoju i harmonii, sam ma łagodniejsze i bardziej pokojowe nastawienie.
